——元枫题于金城与宁枫
湖平春水 ,
微风几度树梢。
拥汝卧吾怀,
泪琼面、倍感痛心。
何谈忧事,
唯是爱深处,
出此言,
触卿心,
内疚动然起。
梁祝化蝶,
亦非千古传奇。
落日媚金城,
宁一笑、倾国消愁。
浓情似血,
情深铭刻骨,
更那个,
何已及,
宁枫今生缘。


——元枫题于金城与宁枫
湖平春水 ,
微风几度树梢。
拥汝卧吾怀,
泪琼面、倍感痛心。
何谈忧事,
唯是爱深处,
出此言,
触卿心,
内疚动然起。
梁祝化蝶,
亦非千古传奇。
落日媚金城,
宁一笑、倾国消愁。
浓情似血,
情深铭刻骨,
更那个,
何已及,
宁枫今生缘。
最新评论